Η ρυθμιστική που εκδίδεται για την εκάστοτε κυνηγητική περίοδο καθορίζει με σαφήνεια ποια είδη είναι θηρεύσιμα. Η αειφορία των θηρεύσιμων ειδών θεωρείται δεδομένη. Ως εκ τούτου αναφορές που αφορούν την απαγόρευση του κυνηγιού είναι περιττές ,γιατί δείχνουν οτι αγνοούνται συστηματικά κοινωνικές ομάδες οι οποίες και ευαισθησία έχουν σχετικά με το φυσικό περιβάλλον και έργο παράγουν αναφορικά με τη διατήρηση καθώς και την ανάπλαση του.