Oto kilka wybranych przykładów występków przedstawicieli partyjnej nomenklatury:
Warto zaznaczyć, że czasem całe grupy o wątpliwej reputacji dostają się do organów władzy na plecach głośnych demagogów. Przykładem tego była kariera Samoobrony z politykami szantażowanymi wekslami.
Ponadto partie nomenklaturowe zdają stawiać siebie ponad prawem zapewniając sobie bezkarność, łamiąc systematycznie ustawy i konstytucję oraz traktując całe państwo i jego instytucje jako partyjny łup. Do przykładów takich nadużyć należą między innymi:
- Solidarne łamanie przez partyjny oligopol Konstytucji RP w zakresie odebrania wszystkim obywatelom biernego prawa wyborczego poprzez przebiegłe manipulacje w ordynacji wyborczej
- Solidarne łamanie przez partyjny oligopol Konstytucji RP w zakresie konstytucyjnego nakazu działania partii politycznych przy użyciu metod demokratycznych
- Notoryczne stosowanie gangsterskich praktyk wobec państwowych instytucji. W szczególności należy tutaj wymienić stałe łamanie praw pracowniczych i regulacji ustawowych w mediach publicznych
- Osobnym rozdziałem jest mętna sfera powiązań partyjnej nomenklatury ze sferą gospodarczą, zwłaszcza w przedsiębiorstwach należących do Skarbu Państwa. Uwłaszczanie nomenklatury, pozamerytoryczne rozdawnictwo stanowisk kierowniczych z milionowymi czasem wynagrodzeniami, należą do znanych praktyk. Jeden z drastyczniejszych przykładów z prasy popularnej: Człowiek prezydenta - 3.3 miliona zł za pół roku pracy