Het VN Verdrag voor de rechten van personen met een handicap waarborgt dezelfde rechten en mogelijkheden als anderen en gelijke toegang tot reguliere diensten voor mensen met een beperking.

Het Verdrag verplicht nationale overheden, om fundamentele factoren te adresseren die nodig zijn voor een inclusieve ontwikkeling zoals non-discriminatie, gelijkheid en accountability. Dit moet ook gelden voor het Nederlandse buitenland beleid, inclusief ontwikkelingssamenwerking. De artikelen 11 en 32 van dit verdrag wijzen er op dat ontwikkelingsbeleid daadwerkelijk inclusief moet zijn. Inclusie houdt in dat mensen met een beperking gebruik kunnen maken van alle gewone instituties en diensten. Nederland is een van de weinige landen die dit VN verdrag nog niet heeft geratificeerd, maar liefst 127 landen al wel, waaronder de meeste handelspartners van Nederland, en ook 12¹ van de 15 partnerlanden voor ontwikkelingssamenwerking. De ratificatie staat wel opgenomen in het huidige regeerakkoord.

Maar tot nu toe is er op het Ministerie van Buitenlandse zaken geen aandacht voor deze rechten, of blijk van anticipatie op de ratificatie van het verdrag.

Niet de handicap is de oorzaak van uitsluiting, maar het stigma en de discriminatie eromheen. Dit verklaart waarom de belangrijkste factor tot succes op dit gebied, de bereidheid is om de eerste stappen te zetten is. Daarom is het essentieel om dat ook deze rechten NU in het Nederlandse buitenlandbeleid worden opgenomen en inclusie niet langer uits te stellen. Nederland wordt internationaal gezien als een voorvechter van mensenrechten. We mogen de boot nu niet missen ten aanzien van de rechten van mensen met een beperking!