De VN Speciale Rapporteur godsdienstvrijheid Bielefeldt stelde in december op het EU-NGO mensenrechtenforum dat FoRB gaat over het beschermen van rechten van mensen, ook al is het soms lastig de gelovige te ‘scheiden’ van het geloof. Ook herinnerde hij het publiek eraan dat theïstische, non-theïstische, en atheïstische levensovertuigingen onder de reikwijdte van FoRB vallen. FoRB werd nog wel eens abusievelijk opgevat als een ‘defensief’ recht in relatie tot de meer ‘liberale’ vrijheid van meningsuiting (‘je mag zeggen wat je wilt, maar kijk uit als het over religieuze zaken gaat’).

Deze opvatting was volgens Bielefeldt pertinent onjuist: FoRB is als ondeelbaar recht net zo positief en liberaal van karakter, het is geen privilege dat we moeten gunnen aan bepaalde groeperingen. Bielefeldt stelde dat er natuurlijk een collectief element aan FoRB kleeft (immers, ook de vrijheid tot een religieuze gemeenschap toe te treden, die te verlaten, of te wijzigen van religie behelst een gemeenschappelijk element), maar FoRB is een individueel recht en moet allereerst als zodanig worden beschermd.

Malcolm Evans, mensenrechtenexpert en voorzitter van het VN-subcomité voor de preventie van foltering, sloot zich daarbij aan: FoRB had te lijden onder een imagoprobleem: een groot aantal landen wist niet goed hoe met FoRB om te gaan vanwege de moeite die zij ervaren het recht te verenigen met bijvoorbeeld LGBT- of vrouwenrechten. Volgens Evans is er veel aan gelegen FoRB vanuit een meer positieve invalshoek te benaderen. Hij pleitte daarbij voor nauwe betrokkenheid van een zo breed mogelijk maatschappelijk middenveld, waarbij ook ruimte moest zijn voor seculiere en atheïstische, naast levensbeschouwelijke, groepen.