Απομαγνητοφώνηση ρεπορτάζ

H Αργυρώ εργάζεται ξεκινά καθημερινά ένα «δύσκολο» δρομολόγιο μέχρι την Αχαρνών. Η Φανή, κλείνει καθημερινά τα παράθυρα στο σπίτι της στον Κεραμικό για να μη βλέπουν τι συμβαίνει έξω από αυτό τα δύο παιδιά της, ενώ ο Κώστας, περνά τις νύχτες του κάνοντας περιπολίες «προς αναζήτηση παρανόμων».

Αργυρώ Μποζώνη, Δ/ντρια επικοινωνίας σε ιδιωτική εταιρία.
Αυτή είναι η διαδρομή που κάνω επιστρέφοντας στο σπίτι μου κάθε απόγευμα.
Φεύγω από τη Σκουφά, διασχίζω τα Εξάρχεια κατεβαίνω τη Τοσίτσα για να φτάσω στην Αχαρνών στο σπίτι μου.

Πολλές φορές δεν το περπατάω, εκεί στη Θεμιστοκλέους λυγίζω. Η Πατησίων είναι αδιάβατη και πολύ σκοτεινή, η 3η Σεπτεμβρίου είναι εντελώς αδιάβατη από τη πορνεία, από τους ναρκομανείς, οπότε δεν έχω άλλη λύση για πεντακόσια μέτρα οχτακόσια παίρνω ταξί.

Είμαστε στη Στουρνάρη θα μπούμε στη Μπουμπουλίνας για να περάσουμε τη Τοσίτσα αν μπορέσουμε να την περάσουμε είναι ένας αδιάβατος δρόμος από το πρωί μέχρι το βράδυ για κατοίκους, για παιδιά δεν το συζητάμε και επικρατεί η ίδια ακριβώς κατάσταση. Πολλοί λίγοι πια πιστεύουμε ότι αυτό θα αλλάξει.
Είναι πολύς κόσμος εκεί που κάνει χρήση δεν ξέρω αν μπορούμε να το διακινδυνέψουμε να περάσουμε.

Είχαν ανάψει μόλις φωτίτσες γιατί ετοιμάζουν την πρέζα αυτό είναι ένα θέαμα καθημερινό και το βράδυ λόγω φλόγας είναι και πολύ εντυπωσιακό.

Την Τοσίτσα δεν κατάφερα να την περάσω, ίσως μια άλλη φορά, τώρα ήταν σκοτεινά έχει  μαζευτεί πάρα πολύς κόσμος.
Κάτω από την Πατησίων και κυρίως κάτω από την 3η Σεπτεμβρίου η κατάσταση αλλάζει ριζικά. αυτό που βλέπουμε τώρα εδώ τελειώνει είναι μια άλλη εικόνα μιας άλλης πόλης. Δυο τετράγωνα πιο κάτω δεν θα αναγνωρίζουμε ούτε τον εαυτό μας. 

Κώστας Κοτρώνης, ιδιοκτήτης πάρκινγκ.
Η Αγίου Κωνσταντίνου είναι ήρεμη σήμερα. Πριν από έξι μήνες αναγκαζόμασταν να πηγαίνουμε τους ανθρώπους που πηγαίνουν στο εθνικό θέατρο, να τους συνοδεύουμε μέχρι το εθνικό θέατρο, που είναι τρία στενά παραπάνω, μόνο και μόνο για να μην τους επιτεθούμε και να μην κακοποιήσουμε τους ανθρώπους που πηγαίνανε στο εθνικό θέατρο.

Όπως βλέπετε εδώ είναι γεμάτο τζάμια,   είναι τα τιμημα που πληρωνουν τα αυτοκίνητα  και οι ιδιοκτήτες των αυτοκινήτων  όσοι που παρκάρουν  έξω στον δρόμο αυτό όχι μόνο σε αυτόν   τον  δρόμο αλλά και  γύρω σε όλους τους δρόμος του  κεντρου.

Φανή Σμυλιοτοπούλου, αισθητικός
Εννοείται πως εάν αφήσεις το αυτοκινητο σου έξω παρκαρισμενο χωρις να το εχεις σε κάποιο ιδιωτικό πάρκινγκ δεν υπάρχιε περίπτωση να μην στο σπάσουν . ολονων τα αυτοκινητα των κατοίκων εχουν σπάσει πάνω από δέκα  φορές το καθένα,

Τα παιδιά βρίσκονται πρωινές ώρες από τις 7 το πρωί μέχρι τις 4 το μεσημέρι. Μετά ο σταθμός κλείνει. Οι φύλακες βέβαια κάνουν ότι μπορούν για την φύλαξη του σταθμού αλλά είναι πολύ  δύσκολο να τα βγάλουν πέρα με όλο αυτό που συμβαίνει γύρω τους γιατί φοβούνται απειλείται και η ίδια τους η ζωή.
Πριν δύο χρόνια ήταν τότε  που ξεκίνησε  η κατάσταση να γινεται ανυπόφορη σε αυτό εδώ το σημείο και είχαμε ζητήσει και από την προηγούμενη διευθύντρια του σταθμού και στην τωρινή να κάνει κάτι γι’αυτό και εγγραφως εχουμε ζητησει από τον δημο να περιφραχθεί αυτος ο χώρος με κάγκελα, ετσι ώστε τα παιδιά να μην ερχονται σε αμεση επαφη με επικυνδινες ουσίες., εδώπερα  κανουν τα παντα και οι αστεγοι και οι ναρκομείες. Δηλαδή Είναι κατι σαν τουαλετες να το πω; Δημοσιες. Μονο η οσμη και η δυσωδία είναι δηλαδή  κατι το απεριγραπτο 
Αυτό το  βάλανε τώρα, την προηγούμενη εβδομάδα  την κόκκινη κορδέλα που να δείξουν ότι κατι θα γινει μετα από 2 χρόνια! Τώρα ενόψει εκλογών βέβαια έτσι Γιατί αν δεν γινόντουσαν εκλογές δεν θα γινόταν  και ποτέ.
Όταν σχολάμε συνήθως πάμε από αυτόν τον δρόμο κανονικά αυτός είναι ο πιο κοντινός δρόμος προς το σπίτι αλλά ποτέ δεν περνάμε από εκεί  γιατί δεν μπορούμε από την μυρωδιά να περπατήσουμε και  από φυσικά τις σύριγγες ότι μπορεί να τις πατήσουμε. Έχουν φύγει οι ελπίδες μας ότι μπορεί κάτι να  γίνει. Όλα είναι μόνο λόγια. Δηλαδή ότι θα φύγουν όλοι αυτοί από την πλατεία, ότι δεν υπάρχει μια παιδική χαρά να παίξουν τα παιδιά. και η απάντηση είναι ότι δεν μπορεί να γίνει παιδική χαρά γιατί θα κάθονται όλοι αυτοί στην παιδική χαρά.

Κώστας Κοτρώνης, ιδιοκτήτης πάρκινγκ.
Υπάρχουν 230 οίκοι ανοχής, οι οποίοι πέντε όμως είναι νόμιμοι, εχουν άδεια λειτουργίας  τα υπόλοιπα είναι παράνομα. Οι άδειες εκδίδονται από τον Δήμο  Δεν ξέρω αν τα δημοτικά συμβούλια το ξέρουν  αυτό ή εάν έχουν ασχοληθεί καθόλου με αυτό.

Εδώ ήταν ένα παζάρι ναρκωτικών, ένα παζάρι πλανόδιων, η δημοτική αστυνομία που είναι δύο  στενά πιο πάνω, δεν μπορούσε να κάνει τίποτα. Δεν φοβούνται την δημοτική αστυνομία αυτοί, μόνο την Αστυνομία.

Φανή Σμυλιοτοπούλου, αισθητικός
Αυτό είναι η διαφήμιση  της ελλαδας στο εξωτερικό έτσι; Έρχονται σχολεία στο εξωτερικό και περνάνε από εδώ και βεβαια μας διαφημίζουν στο εξωτερικό. Τι ωραία που είναι στο κέντρο της Αθήνας. Πολύ ωραία Κανουν εκπαιδευτικά σεμινάρια πως βαράς ηρωίνη και πως κάνεις χρήση ναρκωτικών  και πόσο καθαρά είναι δεν θα βρεις ούτε ένα σημειο που να είναι βρώμικο σύμφωνα με τον Δήμαρχο. Ούτε ένα σημειο δεν θα βρείτε, όλα είναι πεντακάθαρα. Λάμπουν από καθαριότητα. Οπού και να κοιτάξετε.

Ε
χουμε βάλει ολο αυτό το σύστημα ασφαλείας με θυροτηλεφωνα καμερες, γιατι δεν νιώθουμε καθόλου ασφαλής τουλάχιστον να βλέπουμε ποιος χτυπάει το κουδούνι. Η αστυνομία περνάει από εξω, πριν περάσανε 4  ατομα είδανε αυτούς που κανανε χρήση, απλα τους κοιτάξανε, και φύγανε. Η δημοτική αστυνομία  πάλι δεν ξέρω, γραφαν τα αυτοκίνητα πριν από δέκα ημέρες περίπου και πιο κατω γινοταν χρηση και τους το λέμε και μας λένε δεν είναι δκή μας  δουλεια. . Η δική τους δουλειά είναι να κόβουν κλήσεις.  


Πιάνω τον εαυτό μου όταν βλέπω τρεις ή τέσσερις ανθρώπους μαζεμένους σ’ ένα πεζοδρόμιο να διστάζω να περάσω ανάμεσά τους και να κατεβαίνω να περνάω από τη μέση του δρόμου και βλέπω κι άλλους ανθρώπους που το κάνουν και συνεχώς αναρωτιέμαι που θα φτάσει αυτή η ιστορία γιατί και άκακοι είναι ίσως και ακίνδυνοι αλλά δεν μπορώ να ζω με αυτό τον φόβο του τι θα αντιμετωπίσω όταν πέσω επάνω σε τρεις λίγο πιο βίαιους.

Φτάσαμε το σπίτι μου είναι απέναντι. Εδώ είναι κάπου και το αυτοκίνητό μου για το οποίο φυσικά δεν έχει προβλεφθεί καμία θέση μόνιμου κατοίκου ούτε για μένα ούτε για κανέναν άλλον παρόλο που οι πολυκατοικίες μας είναι παλιές και δεν έχουν πάρκινγκ. Αντιθέτως τα βρίσκουμε τόσο συχνά σπασμένα και παραβιασμένα που έχω βαρεθεί πια να το κλειδώνω και υπάρχουν και μέρες που όταν ο κόσμος είναι πολύς στην περιοχή το αφήνω ξεκλείδωτο.

Στην Αχαρνών  έχουν φυτρώσει τα τελευταία τέσσερα χρόνια πολλές αφετηρίες τουριστικών λεωφορείων που πηγαίνουν στην παλιά ανατολική Ευρώπη.
Θέλω να φανταστείτε σε αυτό το δρόμο που επικρατεί μία πλήρης αναρχία την οποία βλέπουμε, μηχανάκια, σκουπίδια, καρέκλες, ξαπλώστρες, καφάσια, ό,τι μπορεί να σκεφτεί κανείς, διπλές σειρές αυτοκινήτων, τι συμβαίνει όταν κάθε βράδυ μαζεύονται εδώ διακόσιοι και τριακόσιοι άνθρωποι με τις βαλίτσες τους.

Αναρωτιέμαι λοιπόν αν ξεφύτρωναν δύο τέτοιες στάσεις αφετηρίες παράνομες στην Αναγνωστοπούλου ή στις καλές περιοχές τις μπροστινές του Παγκρατίου τι θα γινότανε και μέσα σε πόσα λεπτά θα είχαν φύγει. Εδώ χρόνια προσπαθούμε οι κάτοικοι και δεν μπορούμε να βρούμε ποιος έχει την αρμοδιότητα αυτής της ιστορίας.

Από αυτό που πάσχουμε σα περιοχή εκτός από το ότι είναι μια περιοχή που καταντάει πολύ βρώμικη είναι ότι δεν μπορούμε ποτέ να ξέρουμε ποιος έχει την ευθύνη γι’αυτό που συμβαίνει γιατί είναι πολλοί συναρμόδιοι φορείς και κανείς δεν βρίσκει το δίκιο του.

Στη πολυκατοικία μου όπως και σε πολλές πολυκατοικίες αυτής της περιοχής λειτουργούν παράνομοι ξενώνες μεταναστών Ένας τέτοιος υπήρχε και σε μας στον πρώτο όροφο, λειτούργησε πολλά χρόνια, φιλοξενούσε σαράντα με πενήντα ξένους την ημέρα κάποιος νοικιάζει ένα διαμέρισμα και το επινοικιάζει για 2 ευρώ την ημέρα, σε μετανάστες που δεν έχουν που να μείνουν κυρίως είναι παράνομοι.

Κώστας Κοτρώνης, ιδιοκτήτης πάρκινγκ
Λοιπόν φεύγω ε, Καλό βράδυ πρόσεχε ε..ξεκινάω  τώρα να κάνω την βραδυνη μου περιπολια στους δρόμους γυρω από εδώ επειδη δυστυχώς οι δρομοι μας η περιοχη μας μάλλον ολόκληρη είναι πολύ επικυνδινη.


Αυτό είναι καθαρά προεκλογικό, εδώ είχαν να πατησουν  οι υπηρείσες καθαριότητας είχαν να πατησουν κατι.. για να μην  σας πω, να μην υπερβάλω και σας πω χρόνια  θα σας πω τουλαχιστον 10 μηνες. Αυτό είναι προεκλογικό 100%.


Κάνω λοιπόν την καθιερωμένη βόλτα κάθε βράδυ για να δω μήπως γύρω από την Ομόνοια μέχρι την πλατεία Καραϊσκάκη και από την πλατεία Βάθης μέχρι την Πειραιώς, μήπως υπάρχουν ομάδες παρανόμων, για να δω πόσο ήσυχη είναι η γειτονιά για να μπορέσω να φύγω, να πάω στο σπίτι να πάω να κοιμηθώ κι εγώ να ξεκουραστώ κι εγώ. 

Ο
ι επιθέσεις που δεχονται ο κόσμος όλος ακόμα και μεσα στα αυτοκίνητα τους και βέβαια οι ληστειες και οι  φασαρίες που γνονται σε όλα τα καταστήματα όλοι έχουμε να πούμε μια ιστορία. και ένας από τους λόγους που κάνω αυτή τη βόλτα εδώ απόψε είναι από το φόβο που νιώθω για το μαγαζί το δικό μου, για τον άνθρωπο τον δικό μου που έχω εκεί και είναι νυχτερινός.

Απόψε είναι πάρα πολύ καλά είναι πάρα πολύ ήσυχα επομενως θα εχω και εγω ένα ήσυχο ύπνο απόψε  από τις λιγες βραδιες βέβαια που εχουμε αυτή την πολυτελεια να κοιμομαστε ησυχοι.

RELATED ARTICLESExplain
Νέοι Φάκελοι
Ελλάδα
Ημέρες και νύχτες στο κέντρο της Αθήνας 01.11.2010
Απομαγνητοφώνηση ρεπορτάζ
Graph of this discussion
Enter the title of your article


Enter a short (max 500 characters) summation of your article
Enter the main body of your article
Lock
+Comments (0)
+Citations (0)
+About
Enter comment

Select article text to quote
welcome text

First name   Last name 

Email

Skip